Yeni yürümeye başlayan çocuklar ailelerine yakın olmayı ister ve ailelerinden ayrıldıkları zaman üzülürler. Ayrılma kaygısı, yaklaşık 7 aylıkken başlar, bir yaşından hemen hemen sonra yoğunlaşır ve 3 yaşını geçtikten sonra azalır. Bu durum, gelişimin normal bir evresidir ve birçok şey için tetikleyici olarak görülmese de bir davranış problemi değildir. Bir de buna, çocuğunuzun bakış açısından görmeye çalışalım: Ayrıldığınızda en korkusuz çocuk bile " geri gelecek mi?" Diye düşünür. Çocuklar sizin etrafta olduğunuzu kontrol eder ve kendilerini güvenli hissettikleri yerde, yani sizin yanınızda olmaya ihtiyaç duyarlar. Bu ayrılma korkusu, ormanda kaybolmuş çocuk masallarının temelini oluşturur fakat çocuğunuzu korkutmak için ağaçların arasında gezinmek zorunda değilsiniz sadece mutfaktan oturma odasına sizi görme açısını kaybetmeleri yeterlidir.
Çözüm; ayrılmayla ilgili problemler, yürüme döneminin bir parçasıdır ve yeni yürümeye başlayan çocuklar anlayışa ihtiyaç duyarlar; azarlanmaya ya da cezalandırmaya değil. 7 ay ve 3 yaş arasında, özellikle affedici olmanız gerekir. Çocuğun hazır olduğu doğru bir zamanda bu zaten kendi kendine düzene girecek bir şeydir. Gelecek 80 yıl boyunca, herşeyi zaten tek başına götürmek zorunda kalacaklar. Bu , birkaç ay ödenecek küçük bir bedeldir. Bu durum her hafta kolaylaşır ve siz yavaş yavaş ipleri gevşetebilir, aynı zamanda çok az ileri gitmelerine müsaade edebilirsiniz. Hiç kimse bir çocuğu düşüncesizce koşturmamalı; koşacakları zaman zaten hızla gelecektir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder