Belirli bir süre tek çocuk olduğu için ilgiye alışmış oluyor. Kardeş gelince sevilmiyor ve ihmal ediliyor gibi hissedebilir. Sürekli başarılı olması ve diğerleri üstünde büyüklüğünü koruması gerektiğine inanıyor.
Ortanca çocuk;
Ne büyük gibi hakları nede küçük gibi ayrıcalıkları oluyor. Hayatın haksız ve taraflı olduğunu düşündürüyor. Kendini sevilmemiş, bırakılmış, sıkışmış hissediyor.
Küçük çocuk;
Tek çocuk gibi davranıyor. Herkesin daha büyük daha yetenekli olduğuna inanıyor, aşağılık hissi duyuyor. Bebek olarak kalıp diğerlerini de hizmet verici olarak belirliyor.
Tek çocuk;
İlgi odağı için kendini özel hissediyor. Bu da şımarıklığa neden oluyor. Kendi çabalarından çok diğerlerinin hizmetini tercih ediyor. İş birliği ve paylaşımı reddediyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder